Märklin 39692 Dieselmotorwagen serie VT 92.5
Märklin 39692 Dieselmotorwagen serie VT 92.5
Insider model
Vierassige dieselmotorwagen serie VT 92.5 van de Deutsche Bundesbahn (DB). Met bufferbekledingen. Thuisstation Nürnberg. Als test-VT onder andere in de sneltreindienst in gebruik op de trajecten Nürnberg-Amberg en Nürnberg-Furth im Wald. Purperrode basiskleurstelling. Bedrijfsnummer motorwagen VT 92 501. Zoals in gebruik van 1957 tot 1959.
Model: Met digitale decoder mfx+ en uitgebreide geluids- en lichtfuncties. Geregelde hoogvermogenaandrijving met vliegwiel. 2 cardan aangedreven aandrijfassen in het motoraangedreven draaistel. Antislipbanden. Met de rijrichting wisselend tweepuntsfrontsein en twee rode sluitseinen in conventioneel bedrijf, digitaal schakelbaar. Frontsein voor en achter telkens apart digitaal uitschakelbaar. Extra machinistencabineverlichting voor en achter, elk afzonderlijk digitaal schakelbaar. Bovendien zijn de bagageruimteverlichting en de verlichting in de gang, het toilet, de slaapcoupé en de kastruimte elk afzonderlijk digitaal schakelbaar. Verlichting met onderhoudsvrije warmwitte en rode ledlampjes. Bewegende ventilator. Ventilatoraandrijving afzonderlijk digitaal schakelbaar. Aan beide zijden stroomgeleidende kortkoppelingen. De binnenverlichting voor aangekoppelde personenrijtuigen uit set sneltreinrijtuigen 41327 kan via de stroomgeleidende kortkoppeling van de motorwagen afzonderlijk digitaal worden geschakeld. Frontschorten verwisselbaar voor de uitvoering zonder ingestoken kortkoppelingen. Gedetailleerde bufferbalk. Opsteekbare remslangen, gestileerde schroefkoppelingen en verwarmingsleidingen worden meegeleverd. Bovendien kunnen de aangebrachte bufferbekledingen, die voor veilig rijden met aangekoppelde rijtuigen nodig zijn, worden verwisseld voor bufferbekledingen in voorbeeldgetrouwe hoogte.
Lengte over de buffers 25,1 cm.
Highlights
- Compleet nieuwe constructie.
- Voor het eerst als Märklin H0-model.
- Onderstel en opbouw van de dieselmotorwagen grotendeels van metaal.
- Ventilatoraandrijving digitaal schakelbaar.
- De verlichting in de machinistencabine, de bagageruimte, de gang, het toilet, de slaapcoupé en de kastruimte zijn digitaal schakelbaar.
- Stroomgeleidende kortkoppelingen aan beide zijden.
- Digitale speelwerelddecoder mfx+ met veelzijdige licht- en geluidsfuncties.
Totale programma 2021/2022
Grootbedrijf
In de eerste jaren na de Tweede Wereldoorlog was de ontwikkeling van toekomstgerichte constructies, vooral in de dieselsector, een opdracht die prioriteit had voor de net opgerichte Deutsche Bundesbahn. Daarom besloot de DB om de niet meer inzetbare DRG-motorwagens VT 872 en 874 als testlocomotieven te gebruiken. Deze zware, vierassige dieselelektrische voertuigen waren in 1932 aangeschaft voor het forenzenverkeer tussen Frankfurt en Wiesbaden. Ze betekenden het einde van de uit zware, geklinknagelde personenrijtuigen afgeleide motorwagens, maar de eerste toepassing van de krachtige 410 pk sterke motoren van Maybach vormde opnieuw het begin van de inzet van dieselmotorwagens op de hoofdtrajecten. In verbeterde vorm werd deze motor bij de DRG later een van de meest gebruikte motoren, die zowel voor het sneltrein- als regionale vervoer werd gebruikt. In 1949 kreeg MAN daarom de opdracht om de twee VT's als testlocomotieven voor nieuwe aandrijfinstallaties om te bouwen. Als nieuwe bedrijfsnummers waren VT 92 501 (voorheen VT 872) en VT 92 502 (voorheen VT 874) voorzien. Alleen de VT 872 werd echter daadwerkelijk omgebouwd. Zijn oude motor werd verwijderd en daarvoor in de plaats kwamen optioneel de nieuwe uniforme machine-installaties van MAN, Maybach of Daimler-Benz in actie. De elektrische aandrijving werd opgegeven en vervangen door een hydraulische versnellingsbak van Maybach of Voith. Maar niet alleen het binnenwerk werd volledig omgegooid, ook het uiterlijk onderging een ingrijpende metamorfose. Het voertuig kreeg een compleet nieuwe, gestroomlijnde opbouw (“Eierkopf” oftewel "eihoofd”) en werd daarmee het voorbeeld voor alle motorwagens in het eerste nieuwbouwprogramma van de DB (ET 30/56, ETA 176, VT 08/12). Daarnaast leverde de VT 92 501 echter ook een belangrijke bijdrage aan de ontwikkeling van de grote diesellocomotief V 200. In zijn eerste kleurstelling had de VT 92 501 een oranje vensterband met daaronder een roodbruine kleur, wat hem de bijnaam “coloradokever“ opleverde. Na afronding van de tests kreeg de VT 92 501 het volgens de richtlijnen geldende purperrode lakwerk. Vanaf 1956 was Nürnberg Hbf zijn thuisstation en trok hij als "locomotief” sneltreinen en personentreinen naar Amberg, Bayreuth en Furth im Wald, omdat hij zelf geen reizigerscompartiment meer had. In de vroege jaren '60 werd hij als sleepvoertuig aan reparatiewerf Nürnberg toegewezen, om defecte of te inspecteren dieselmotorwagens en aanhangwagens en stuurstandrijtuigen te verplaatsen. In 1978 kwam er een einde aan de inzet van de sinds 1968 met 692 501 aangeduide motorwagen. Aangezien er geen dringende reden was om hem te blijven onderhouden, werd de motorwagen op 21 december 1978 uit dienst genomen.